Het blijkt al snel dat het 3-weekends lange verlof van onze PR-directeur Churto alleen maar voordelen met zich mee brengt.

Om te beginnen kan dit ritverslag nu eens het niveau halen dat onze WTC verdient. Ten tweede konden we nu ook eindelijk eens ons goesting doen met het gekozen parcours. Dus deze rit eens geen Bruine Put, en terug fietsen aan een gemiddelde van 29 rond.

Aan de start verschenen 13 nobele fietsridders die de 74km lange rit afhaspelden. Ook onze nestor Constant reed deze rit met de A’s mee, ook al betekende dat dat hij daarom de ketting al na Bouregem Berg van de 14 op de 12 moest leggen voor de ganse rit.
https://connect.garmin.com/modern/activity/2888842904

Ondanks dat het traject welke de WTC zou volgen deze keer niet vooraf werd bekend gemaakt, daagden toch alweer heel wat supporters op. Kilometers lang kwamen ze ons in groepen uit tegengestelde richting tegemoet gefietst. Sommigen zelfs met mountainbikes, zodat ze door de velden ons parcours konden afsnijden om ons meermaals te kunnen toejuichen.

Echter zetten wij als echte profs stoïcijns onze weg verder, via Mazel richting Merchtem. Het was aldaar, op het kasseitje van den Dooren, dat onze président de fluit voor het eerst dubbel beblies. Het rubber plakt daar vast nog aan de stenen, van de demarrage die Jos en co. er placeerden.

Via Stiejnhuffel zetten we koers naar Londerzeel. Daar vonden we plots een verbodsteken op onze weg. Maar dit werd vlotjes genegeerd, wat alweer een positief gevolg was van de afwezigheid van de flikken. Echter duurde het slechts enkele hectometers, toen we ontdekten welke verrassing Heilige Jozef hier in zijn gehucht voor ons had neergeplant. Een stalen buis met diameter 1.5m was er dwars over de weg gelegd. Over klimmen was geen optie, en buiten Kristof kon er ook niemand onderdoor. Dus afstappen en met het ros ter hand te voet door het pattatenveld. Schoon zicht.

Ondertussen begon ons traject stilaan van richting te keren, en werd het windop. Dus nam de immer overmoedige Joris de leiding van het peloton op zich. Eerder had Joris bij de président zijn beklag al gedaan omtrent de kwaliteit van de nieuwe uitrusting. Immers bleek deze te krimpen als je deze te lang in de kast laat liggen. De président had hem terechtgewezen, en gezegd dat hij voor klachten maar naar zijn bureau moest komen.
Soit, terug naar de koers. Joris bepaalde de te volgen wegen, en dus … bevonden we ons al snel in het grint naast de Schelde in Bosstro richting Deiremonne.

Omwille van de stank beslisten we om chasse pattat te geven langst ‘n Denjer richting Oiljst. Peter sprong mee met de demarreurs maar kreeg mechanische pech. Iets aan zijn fiets begon plots vierkant te draaien. Jo zag het gebeuren en sprong Peter te hulp. Echter bij Peter aangekomen leek ook zijn fiets hetzelfde lot beschoren. Het gezegde werd bewezen : « wie een gat laat vallen … kan niet mee »

En zo gebeurde het dat we al heel snel terug in den Dreef waren. Daar werd de laatste demarrage geplaatst, waarna idereen content was terug in Meljert te zijn. Joris had duidelijk teveel gedemarreerd, want hij moest het laatste stuk met de auto afleggen. Zo zie je maar, immer overmoedig hé.

Bij Ingrid was het weer als thuiskomen. We genoten na van de rit met drank, eten en sappige Constant-verhalen. Ik herinner mij het verhaal niet meer exact, maar het ging over pisbakken en koeienuiers … en dat het deze keer geen zever was, maar wel echt gebeurd.

Als je club de naam « wtc De Faluintjes » draagt, ben je uiteraard ook verplicht een delegatie te sturen naar het bekendste Faluintjes-feest, De Pikkeling. Zo gebeurde dus dat een aantal onzer leden zich ‘s avonds terug verenigden op de weide. Ook de Pikkeling-organisatie is blij natuurlijk met onze aanwezigheid. Al snel was het massaal opgekomen publiek meer geïnteresseerd in onze wtc-verhalen dan in de trommelvlies-tergende folklore op het podium.

Het was aldaar dat Dirk plots een paniekerig telefoontje kreeg vanuit het zenuwcentrum van de natourcriteriumorganisatie in Aalst. Of wij een delegatie van wtc De Faluintjes naar het criterium konden sturen, want dat ze vreesden voor de publieksopkomst wegens afwezigheid van de gele trui. Na kort overleg besloten we te antwoorden dat we wel wilden komen, maar wel enkel voor acte de presence en niet om mee te fietsen. Onze aanwezigheid op de Pikkeling had al bewezen dat dat al volstaat om veel volk te trekken.
Dus, ook vanavond op het Criterium van Aalst, zullen wtc’ers aanwezig zijn ! Het wordt daar dus ook weer een drukke bedoening.